Z DZIEJÓW PARAFII

Wspomnienie o ks. Eugeniuszu Wojtacha, doktorze filozofii, magistrze teologii
oraz o siostrze Mariannie Polak

Zapraszamy do przeczytania artykułu
Pana Zygmunta Krzystanka

Artykuł ukazał się w Nr 7 miesięcznika NATANAEL

Aby wyczerpać temat powołań kapłańskich z rodziny Żurowskich należy wspomnieć jeszcze o jednym kapłanie. Józefa Żurowska-Wojtacha, córka Jana Żurowskiego, urodzona w Łazach, osiedliła się w Sławkowie. Jej syn Eugeniusz , urodzony 30 grudnia 1920 r. zdał maturę w Olkuszu w 1939 r. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach i święcenia kapłańskie otrzymał 17 marca 1945 r. z rąk ks. bpa Czesława Kaczmarka.

Jako wikariusz pracował kolejno w parafiach: Miechów, Sąspów i Nowe Brzesko. Specjalizował się w głoszeniu rekolekcji i prowadzenia misji parafialnych, nawet poza swoją diecezją. Kontynuował studia filozoficzne, uzyskując doktorat filozofii. Prowadził wykłady w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Opublikował szereg prac naukowych w czasopismach filozoficznych w kraju i za granicą. Dokonał przekładu bizantyńskiego hymnu Akatist „Nieszpory do Matki Boskiej” i przystosował do użytku kościelnego na stulecie ogłoszenia dogmatu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Ten hymn w liturgii bizantyńskiej był śpiewany w sobotę przed piątą niedzielą Wielkiego Postu. Był również kapelanem Zgromadzenia s.s. Kanoniczek Ducha Świętego. Proboszczem parafii w Nowym Brzesku został mianowany 1969 r. i tą funkcję pełnił do 1977 r.

Jego przedwczesną śmierć 24 września 1977 r. spowodował nowotwór. Uroczystość pogrzebowa odbyła się w Sławkowie z udziałem ks. bpa J. Grudy sufragana kieleckiego, kilkudziesięciu kapłanów z różnych diecezji, rodziny i licznych wiernych.

Było już o powołaniach do stanu duchownego osób z Gotkowic i Łaz, więc pozostały jeszcze Jerzmanowice. Stąd pochodziła siostra Marianna Polak, córka Jana i Zofii z d. Odrobina, utrzymujących się z uprawy ziemi. Była najstarszą z pięciorga rodzeństwa. W maju 1936 r. przystąpiła do I Komunii św. w parafii św. Bartłomieja w Jerzmanowicach. Tu też, z rąk ks. bpa Franciszka Sonika otrzymała 23 sierpnia 1941 r. Sakrament Bierzmowania. W roku 1940 ukończyła naukę w miejscowej szkole powszechnej. Od młodych lat odznaczała się wyjątkową pobożnością i gorliwością w służbie bożej. Jak napisał ówczesny proboszcz, ks. Jan Rachtan,  była mu pomocą w pracy duszpasterskiej; przez dwa lata przygotowywała dzieci do spowiedzi i Komunii Św., ucząc katechizmu. Była czynną druhną Stowarzyszenia Młodzieży oraz należała do Zarządu „Caritas”, jako kierowniczka powstającego biura. Ukończyła specjalny kurs w Kielcach dla pomocnic parafialnych, prowadzonym przez ks. Mariana Łuczyka i s. Franciszkę Popiel, urszulankę SJK. W Kielcach też, jako dwudziestoletnia dziewczyna, wstąpiła do Zgromadzenia, gdzie ukończyła kurs kroju i szycia. Po odbyciu nowicjatu w Pniewach i złożeniu profesji zakonnej pozostała w domu pniewskim do 1965 r.  Pracowała w szwalni i w miejscowym PGR, po upaństwowieniu majątku Zgromadzenia w 1950 r. Była zakrystianką w zakonnej kaplicy, otaczając opieką koło ministrantów. Zawsze bardzo staranna i dokładna w pracy, od października 1965 przez 8 lat z oddaniem służyła Kościołowi w dużej, miejskiej parafii w Policach. Ze względów zdrowotnych w 1973 r. wyjechała do Zakopanego, gdzie pozostała już do śmierci. Tu dość radykalnie zmienił się charakter jej pracy: usługiwała gościom, robiła zakupy, a w późniejszych latach pracowała w szwalni, służąc nieomal do końca swych dni umiejętnością szycia. W każdej pracy, przy każdej posłudze pozostawała osobą niezmiernie życzliwą i otwartą na każdego człowieka. Jej troska o bliźnich miała źródło w dobroci serca, ale także w doświadczeniu własnej choroby (cukrzyca). Cechowało ją też duże poczucie humoru. Była człowiekiem rozmodlonym, jej umiłowaną modlitwą był różaniec, którym ogarniała wszystkich, z którymi się zetknęła - nawet spotkanych przelotnie, a zwłaszcza tych, którzy byli w jakiejś potrzebie. Jej głębokie życie modlitewne owocowało w codziennym życiu radością, ofiarnością, wdzięcznością za najmniejsze dobro.

Pragnę serdecznie podziękować siostrze Weronice Oman z Sanktuarium Św. Urszuli Ledóchowskiej w Pniewach za udzielenie mi informacji na temat siostry Marianny Polak.

Zygmunt Krzystanek

POLAK Marianna, siostra Maria Wanda od Dzieciątka Jezus

Urodzona: 25 stycznia 1926 r. w Jerzmanowicach

Wstąpiła do zakonu: 21 października 1946 r. w Kielcach

I ślubowanie: 15 sierpnia 1949 r. w Pniewach

Zmarła: 4 kwietnia 2009 r. w Zakopanem

Spoczywa na cmentarzu: Zakopane, ul. Nowotarska

 Aby ocalić od zapomnienia jeszcze inne osoby z naszej parafii, które zostały powołane do stanu duchownego, prosimy rodziny lub znajomych o udostępnienie informacji o nich.

Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. lub bezpośrednio z Księżmi bądź osobami z Diakonii Liturgicznej.